Η Σχολή Χορού
«Η ευτυχία χορεύεται»
(Polaroid, σκηνοθεσία: Άγγελος Φραντζής)
(Polaroid, σκηνοθεσία: Άγγελος Φραντζής)
Η απελευθέρωση, η απενοχοποίηση και η έκφραση είναι έννοιες ταυτόσημες με τον χορό. Έτσι, μοιραία, οι σχολές χορού ορίζουν τον ιδανικό τόπο για όσους θέλουν να δραπετεύσουν για λίγο από την ανία της καθημερινότητας.
Αποχωριζόμενοι για λίγο τα συμβατικά ρούχα, οι απανταχού χορευτές και χορεύτριες (επαγγελματίες και μη) φορούν τα κοστούμια και τα παπούτσια του χορού. Από την πρώτη μελωδία, οι αισθήσεις ξυπνούν, τα κορμιά συντονίζονται, το πνεύμα και η ψυχή παραδίδονται άνευ όρων σε μια ακαταμάχητης γοητείας ιεροτελεστία: την μαγεία της χορευτικής κίνησης.
Ανεξαρτήτως στάσης, θέσης, οπτικής γωνίας οι χορευτές «υπερίπτανται» της πραγματικότητας. Επικοινωνούν, συνυπάρχουν και αλληλεπιδρούν με τον εαυτό και τους γύρω τους ρυθμικά, άμεσα, ουσιαστικά. Χωρίς καμία διαμεσολάβηση όλοι είναι προσκεκλημένοι στην γιορτή του χορού, άλλωστε «στον χορό δεν χωρά η ανημπόρια»! Εδώ, όλα είναι θεμιτά και προκλητά: ο ενθουσιασμός, το ξέσπασμα, η λύτρωση.
Οι σχολές χορού μοιάζουν με αφετηρίες προκλήσεως δυνατών συναισθημάτων και καταστάσεων. Έτσι ο αισθησιασμός του tango, η ανεξαρτησία του flamenco και η ελευθερία των εναέριων ακροβατικών συναντούν την σπιρτάδα του swing και του burlesque, τον ερωτισμό του pole dancing, τον λυρισμό του κλασικού μπαλέτου και την φρεσκάδα του σύγχρονου χορού.
«Ό,τι κινείται είναι χορός». Τον βλέπεις, τον νιώθεις, τον διδάσκεσαι, τον αποζητάς και τον ζεις.. Ραντεβού λοιπόν στα στέκια του: Στις σχολές χορού!