Στοές της πόλης
Στοές: Οι εγκεφαλικές συνάψεις, οι αρτηρίες, ο λαβύρινθος και το ασυνείδητο της πόλης.
Οι στοές της Αθήνας μοιάζουν με την ανοιχτή παρένθεση στην πολύβουη μεγαλούπολη και με παρασκήνια της κεντρικής αστικής σκηνής. Είναι η φωλιά για τους αργόσχολους, ένα σύντομο πέρασμα για τους βιαστικούς αλλά και ένας τόπος που άλλοτε έσφυζε από ζωή.
Στο εσωτερικό τους φιλοξενούνταν δικηγορικά γραφεία, εμπορικά καταστήματα, καφενεία, θορυβώδεις συζητήσεις, επαγγελματικά και κοινωνικά αλισβερίσια. Ζωντανοί μικρόκοσμοι που μύριζαν άνθρωπο. Από τη δεκαετία του 80 και μετά η «μυθολογία της Στοάς» αρχίζει να φθίνει. Σταδιακά, οι χώροι ερημώνουν και μόνο οι ταμπέλες των κλειστών καταστημάτων μένουν να θυμίζουν την ανθρώπινη παρουσία.
Στις εναπομένουσες ανοιχτές στοές οι καταστηματάρχες, οι ωτακουστές και αυτόπτες μάρτυρες μιας άλλοτε πολύβουης αστικής πραγματικότητας, αναπολούν το παρελθόν και ανησυχούν για το μέλλον. Ορισμένα καταστήματα συντηρούν ακόμη τον μύθο τους ενώ κάποια άλλα επιχειρούν να αποκαταστήσουν την γοητεία που ασκεί αυτή «η πολεοδομική ανωμαλία» στο ασυνείδητο του περαστικού.
Οι στοές της πόλης περιέχουν το ίχνος του χρόνου. Έναν αναχρονισμό που μας κάνει «αρχαιολόγους της αστικής εμπειρίας», οριοθετώντας το σύνορο, τις «γέφυρες των δικών μας λεωφόρων».
Η περιήγηση μας σε αυτές θα γίνει παρουσία επίλεκτων ξεναγών – προσκεκλημένων.