Το facebook
To facebook: Πεδίο επικοινωνίας ή αποξένωσης; Χώρος ψευδαίσθησης ή εναλλακτική μορφή διαμεσολάβησης;
Μέσο κοινωνικοποίησης για τους μοναχικούς, ιδανική εστία για τους νάρκισσους, τα «φρικιά», τους αμφισβητίες, τους ροκάδες, τους λαϊκούς, τους νέους, τις μαμάδες και τους μπαμπάδες τους: Ένας αλάνθαστος κοινωνιολογικός τόμος σε συνέχειες! Γοητευτικός, ετερόκλητος και αντιφατικός, ο χώρος του facebook αποτελεί ένα διάλειμμα από την καθημερινότητα έναν «πειρατικό διαδικτυακό σταθμό», «μια καθημερινή εφημερίδα».
Στο facebook θα τα βρει και θα τα κάνει κανείς (σχεδόν) όλα! Διαδικτυακό φλερτ, chat με τη μαμά, προώθηση της δουλειάς, ατέρμονες και (μερικές φορές) αδιέξοδες συζητήσεις επί παντός του επί στητού. Πόλεμος στην ανία και στον «συμβατικό εαυτό». Εμπειρίες, διαψεύσεις, χαρές όλα χωράνε εδώ. Η ταυτότητα του ατόμου στον δημόσιο χώρο παίζει κρυφτό με το διαδικτυακό του avatar σε έναν «ασφαλή» ιδιωτικό χώρο πλασμένο για όλα τα γούστα. Χωρίς ντροπή και αμηχανία «γίνεσαι οι αναρτήσεις σου», επικοινωνείς, αποκλείεις και αποκλείεσαι, ζεις δύο παράλληλες ζωές. Τεμνόμενες και ασύμπτωτες.
Ένα από τα απόλυτα trends της σύγχρονης επικοινωνίας με φανατικούς οπαδούς και σφοδρούς πολέμιους. Ένα είναι σίγουρο: Το facebook αλλάζει αντιλήψεις, καταρρίπτει στερεότυπα, γίνεται ξόρκι στη μοναξιά και αλλάζει τον τρόπο δόμησης των κοινωνικών σχέσεων όπως αυτές γίνονταν αντιληπτές μέχρι πρότινος επεκτείνοντας τους «βιολογικούς περιορισμούς».
Ο χρόνος θα κρίνει αν τελικά το facebook θα μας οδηγήσει στη «διαδικτυακή αθανασία». Μέχρι τότε η ιστορία θα γράφεται στα πληκτρολόγια. Συνεχώς και αδιαλείπτως..