Το στούντιο δερματοστιξίας / το τατουατζίδικο
«Το τατουάζ είναι ένα φάρμακο εναντίον του ψυχικού Alzheimer»
Κάλλη Χαραλαμπίδη /Ψυχολόγος
Κάλλη Χαραλαμπίδη /Ψυχολόγος
Το στίγμα. Το σημάδι. Η υπενθύμιση. Η υπέρβαση. Η αρχή της απελευθέρωσης. Η σάρκωση της ενσάρκωσης. Ένα εν εξελίξει, κινούμενο ζωντανό ημερολόγιο. Η καταγραφή των στιγμών και των παθών. Το τατουάζ ορίζεται ως ένα σταθερό σημείο αναφοράς σε έναν κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά μεταβαλλόμενο κόσμο. Η ιστορία της προέλευσής του χάνεται στα βάθη του χρόνου και των πολιτισμών, ωστόσο ανέκαθεν απηχούσε το αίσθημα του ανήκειν προσδίδοντας ρόλους και ταυτότητα στα μέλη της εκάστοτε κοινωνίας που επέλεγαν να χαράξουν ανεξίτηλα το κορμί τους.
Το καθαρό και λείο δέρμα που στις χώρες της Ασίας και της Αφρικής θεωρούταν ανένταχτο και κοινωνικά μετέωρο, «λερώνεται» στις χώρες της Δύσης και συνδέεται με το «κοινωνικό» περιθώριο και τις κατώτερες κοινωνικές τάξεις για να «απελευθερωθεί» και να ενσωματωθεί σε αυτό που σήμερα αποκαλούμε mainstream μαζική αστική κουλτούρα.
Τον χρόνο, τον χώρο και τους ανθρώπους που σχετίζονται με την φιλοσοφία της δερματοστιξίας διαδέχονται οι ποικίλες τεχνικές και τα διαφορετικά εργαλεία. Ωστόσο, ανέκαθεν, οι καλλιτέχνες της δερματοστιξίας όριζαν τους τελετάρχες μιας μυσταγωγικής διαδικασίας που μετέτρεπε το σώμα σε ένα μοναδικό και ανεπανάληπτο έργο τέχνης. Οι χώροι που φιλοτεχνούνται τα τατουάζ ανεξαρτήτως μεγέθους και αισθητικής λειτουργούν ως οι απόλυτοι χώροι μετάβασης του άλλοτε «άδειου» σώματος, ως εστίες μιας εναλλακτικής επικοινωνίας με τον Εαυτό.
Οι tattoo artists είναι εκείνοι που μας γνωρίζουν για λίγο και μας «σημαδεύουν» για πάντα γι αυτό και τα studios της δερματοστιξίας με τους ασφυκτικά γεμάτους τοίχους με τα αμέτρητα σχέδια για όλα τα γούστα, τις βελόνες και τα πολύχρωμα μελάνια φαντάζουν σαν τόπους – αντίδοτα στην υπαρξιακή μας μοναξιά.
Τα τατουατζίδικα ανοίγουν τις πόρτες τους, οι καλλιτέχνες των tattoo διηγούνται τις ενδιαφέρουσες ιστορίες τους, ενώ οι απλοί λάτρεις των τατουάζ μας ξεναγούν στο νέο τους σώμα!