Το Κομμωτήριο
«Η γυναίκα έχει μόνο μια δυνατότητα να είναι όμορφη, ενώ έχει χίλιες δυνατότητες να είναι ελκυστική.» Montesquieu, Γάλλος στοχαστής
Αν το κυνήγι της ομορφιάς γίνεται με «ένοπλα» μέσα, τότε το κομμωτήριο είναι τοεπιτελικό στρατηγείο για την κατάκτησή της. Μικρά και μεγάλα βαζάκια, φιαλίδια, σωληνάρια που κλείνουν μέσα τους ταμυστικά της «μεταμόρφωσης», βούρτσες, χτένες είναι μόνο μερικά από τα όπλα πουεπιστρατεύονται για την κατάκτησή της.
Σε περίοπτη θέση πιστολάκια, ψαλίδια αλλά και έντυπα μόδας και στυλ που γλυκαίνουν την αναμονή στους βολικούς και φιλόξενους καναπέδες τους. Και γύρω γύρω οι καθρέφτες: Οι σιωπηλοί επιτηρητέςτης «μεγάλης αλλαγής». Το κομμωτήριο ως χώρος αποδοχής και συνενοχής, θεωρείται ένα ασφαλέςκαταφύγιο με τις πόρτες του να μοιάζουν με πύλες εισόδου σε ένα προστατευτικόμικρόκοσμο παρασκηνίου στον οποίο οι γυναίκες αποσύρονται για λίγο ώστε ναεμφανιστούν αργότερα στην δημόσια σκηνή πιο όμορφες, κομψές και ανανεωμένες.
Ο χρόνος σε αυτά είναι ιερός ενώ ο λουτήρας ξεπλένει με μαγικό τρόπο, έστω καιστιγμιαία, τα όποια προβλήματα φέρει μαζί της η κάθε πελάτισσα. Οι κομμωτές και κομμώτριες μετατρέπονται σταδιακά από επαγγελματίες του στυλσε έμπιστους φίλους και εξομολόγους που νοιάζονται, ακούν προβλήματα, κρατούνμυστικά. Έτσι τα σαλόνια ομορφιάς λειτουργούν παράλληλα σαν τόποιαλληλεπίδρασης, εγγύτητας και βαθιάς ανθρώπινης επικοινωνίας. Πώς αλλιώς άλλωστε αν αναλογιστεί κανείς πως μετά την μητέρα και τον σύντροφο ο κομμωτής-τρια είναι το τρίτο πρόσωπο που ακουμπά τόσο άμεσα και διαπεραστικά ένα γυναικείο κεφάλι.