Το κουρείο
Ένα επεισόδιο αφιερωμένο σ’ εναν από τους τελευταίους χώρους που ήταν και παραμένουν αυστηρά “αντρικό προνόμιο”.
Για τους άνδρες το μπαρμπέρικο δεν αποτελεί έναν απλό χώρο καλλωπισμού αλλά ένα λαϊκό εντευκτήριο.
Η επίσκεψη στον μπαρμπέρη δεν συνδέεται μόνο με το κούρεμα και το ξύρισμα με τη φαλτσέτα. Ο χώρος του κουρείου ενδείκνυται για συζήτηση, ανταλλαγή ιδεών, σχολιασμό των κοινωνικοπολιτικών συμβάντων και ορίζει μια εκλεκτική κοινότητα που συνδυάζει την περιποίηση με την κοινωνικοποίηση.
Τα κουρεία είναι παρόντα τόσο στο αστικό όσο και στο επαρχιακό τοπίο με τους απανταχού μπαρμπέρηδες να επιτελούν διττό ρόλο: εκείνο του βαθύ γνώστη της αντρικής περιποίησης αλλά και του επίλεκτου φίλου που ακούει τα προβλήματα δίνοντας πολύτιμες συμβουλές. Έτσι η καρέκλα του κουρέα λειτουργεί ως ένα ιδιότυπο εξομολογητήριο με την πλάτη της να «βαραίνει» από εξομολογήσεις και συναισθήματα. Τα μπαρμπέρικα και οι μπαρμπέρηδες αποτέλεσαν αστείρευτη πηγή καλλιτεχνικής έμπνευσης τροφοδοτώντας την Τέχνη με υπέροχες εικόνες που στεγάζονται σε τραγούδια, ταινίες ποιήματα, πεζά και ζωγραφικούς πίνακες.
Το κουρείο παρέμεινε ζωντανό σε πείσμα του χρόνου, της μόδας και του σύγχρονου τρόπου ζωής χάριν των οποίων το αντρικό κούρεμα μεταφέρθηκε από το κουρείο στο μικτό κομμωτήριο και μετατράπηκε από «αντρική ιεροτελεστία» σε απλή ικανοποίηση μιας καθημερινής ανάγκης. Το μπαρμπέρικο σήμερα είναι από τις ελάχιστες εναπομένουσες κοιτίδες του λαϊκού πολιτισμού μας με τους παλιούς αλλά και νέους μπαρμπέρηδες και μπαρμπέρισσες να κρατούν ακόμη ζωντανό το μύθο του και άσβεστη την γοητεία που αυτό ασκεί στο αντρικό συνειδητό (και ασυνείδητο).
Αποσπάσματα ποιημάτων και πεζών διάβασαν οι: Πηνελόπη Τσιλίκα (ηθοποιός) και Γιώργος Ίκαρος Μπαμπασάκης.
